Het leven van een vrijgezel gaat soms over rozen. Over rozen?
Yep, je leest het goed! Alleen zijn kan soms best lekker zijn.
Neem nou je bed. Een belangrijk gedeelte van je leven speelt zich hier af. En dan heb ik het niet over seks want dat is als vrijgezel soms ver te zoeken, tenzij je op alle uitnodigingen of stille hints in zou gaan… Een snelle rekensom leert me dat ik gedurende de periode dat ik nu vrijgezel ben, aardig wat aanbiedingen heb gehad en daar zaten zeker best leuke kerels tussen.
Maar goed, dit duploblokje wil wel klikken met iemand alvorens mijn bed tijdelijk te delen. Uitzonderingen zijn natuurlijk de zeer beschonken toestand of in de flow zitten van er gewoon even schijt aan hebben, onder het mom van ‘Ik heb wat in te halen’.
Terug naar mijn bed en datgene wat je een groot deel van je leven doet: slapen!
Juist bij dat slapen kan het erg prettig zijn om je bed niet te hoeven delen. Sterker nog; het kan er zelfs voor zorgen dat je ook daadwerkelijk slaapt in plaats van je bezig te houden met andere dingen.
En nee, dan heb ik het nog steeds niet over seks.
Wat te denken van het getrek aan de lakens om geen onbedekte, blote kont te krijgen (hé, ik slaap nu eenmaal in de foutushouding en mijn kont steekt een beetje uit) of het trappen tegen het lijf van je bedgenoot om het gesnurk op te laten houden. Dit laatste werd me trouwens niet altijd in dank afgenomen. Meneer werd wakker, mopperde om daarna weer verder te snurken.
En ik? Ik lag natuurlijk nog steeds wakker en trapte gewoon weer opnieuw; ditmaal iets harder door de inmiddels opgekomen frustratie.
Zo hé, zelfs bij het typen en nalezen voel ik dezelfde frustratie weer opkomen.
Met dank aan mijn partnerloze bestaan slaap ik nu als nooit tevoren.
Zelfs de enge spoken die zich, in het begin van mijn alleen-zijn, in de slaapkamer ophielden zijn verdwenen. Misschien wel naar een huis waar twee mensen een bed delen, om zich daar vervolgens van hun frustratie te kunnen voeden.
Om maar bij het gevoel van frustratie te blijven. Die is nu ook weg wat betreft rondslingerend ondergoed en sokken. Oké, ik laat ook echt wel eens mijn ondergoed en sokken achteloos op de grond vallen, maar ik stap toch tien keer liever met mijn blote voeten in mijn charmante strings dan in de boxershort-remsporen van een man. En dat ik af en toe een slipper maak over mijn sokken is toch echt beter dan die over de zweetsokken van een ander. Bij een uitglijder over mijn eigen sokken blijf ik tenminste nog enigszins overeind aangezien droge sokken nu eenmaal minder goed glijden dan natte. Het is iets wat door de natuur bedacht is, ik durf zelfs te wedden dat er een wetenschappelijke naam bestaat wat betreft glijden over droog of nat.
Yoga, meditatie en mijn eigen muziek kunnen luisteren wanneer ik dat wil én hoe hard en lang ik dat wil. Ook zo’n voordeel. Evenals het koken. Niet het eten op tijd klaar hoeven te hebben omdat iemand anders honger heeft. Een enorme hoeveelheid groente kunnen bereiden zonder dat iemand zegt dat ik een konijn ben. Zeker als newborn-vegetarier een zeer prettig iets, helemaal nu ik echt geen ander vlees aan wil raken dan levend vlees.
Oké oké, ik kan natuurlijk niet afsluiten zonder toe te geven dat rozen ook over doorns beschikken.
Vrijgezel zijn kan soms best prikken. In je uppie in bed liggen is soms ook lastig.
Ik bedoel; hoe moet je nu je voeten warm krijgen? Al moet ik eerlijk zeggen dat dit misschien ook wel het enige nadeel is van alleen in dat grote bed liggen.
Oké vooruit dan; de seks, of beter gezegd het gebrek eraan… ook dat mag als argument aangedragen worden.
Monkey in My Mind 